Rewitalizacja ulicy Frycza Modrzewskiego – czyli jak mieszkańcy zaprojektowali sobie wspólną przestrzeń

img_20161128_184042_2cs1

28 listopada 2016 mieszkańcy ulicy Frycza Modrzewskiego mieli okazję zapoznać się z propozycją projektu rewitalizacji ulicy, wykonanego na podstawie konsultacji, które odbyły się wcześniej – od 4 do 25 kwietnia br. W spotkaniu z naszymi sąsiadami z Frycza Modrzewskiego wziął udział Piotr Żbikowski – wiceburmistrz Dzielnicy Praga Południe, Andrzej Wójcik, naczelnik Wydziału Infrastruktury, Katarzyna Mól i Magdalena Mroczek z Urzędu Dzielnicy, Dorota Lamcha z Rady Samorządu Mieszkańców Kamionka, Róża Karwecka – popularna społeczniczka z ul. Skaryszewskiej.

Dyskusja po prezentacji projektu była gorąca – na miarę zaangażowania mieszkańców, które – co należy oddać – było naprawdę duże.  Mieszkańcy zmienili kolor i rodzaj kostki brukowej, zaproponowali rodzaj latarni na stylowe pastorałowe z ciepłym światłem nawiązujące do starej historii Kamionka,  zrezygnowali ze stojaków na rowery, zaś na wjeździe od strony ulicy Berka Joselewicza zaproponowali zasadzenie kilku klonów — wbrew wcześniejszej swojej negatywnej opinii na temat drzew. Zastanawiano się nad liczbą miejsc parkingowych. Ostatecznie zaakceptowanych zostało  31 miejsc, w tym dwa dla inwalidów, zgodnie z propozycją projektanta. Dość gorącą kwestią okazała się także lokalizacja altanki śmietnikowej i jej wygląd. Dlatego ustalono jeszcze jedno spotkanie w styczniu, na którym zaprezentowane zostaną mieszkańcom propozycje estetycznych, zamaskowanych zielenią altan. Pozostały także do uzgodnienia gatunki roślin na półtorametrowych pasach zieleni pomiędzy miejscami parkingowymi a chodnikiem.

Na rewitalizację ulicy przewidziano budżet 550 tys. zł. Środki na modernizację pochodzą ze Zintegrowanego Programu Rewitalizacji m.st. Warszawy do 2022 r. Ulica znajduje się na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego „Dworzec Wschodni”.

Ulica Frycza Modrzewskiego to zagadka – niezrealizowana do końca, od chwili wytyczenia do dziś gruntowa, robiąca wrażenie podwórza. Pewnie wszyscy zadajemy sobie pytanie, jaki był w ogóle sens jej powstania. Wyjaśnia to ciekawostka zamieszczona na portalu www.twojapraga.pl:

Patrząc na ul. Frycza-Modrzewskiego, która prowadzi z nikąd, do nikąd i zaczyna się od nr 21, istotnie można się zastanawiać nad sensem jej wytyczenia. Jednak cel budowy można wydedukować z planu 1935 r. W założeniu swym dość szeroka ulica miała po prostej połączyć pl. Skaryszewski (planowany) z ul. Grochowską, by umożliwić dojazd do Dworca Wschodniego od strony Kamionka. Jednak plany przedwojenne uległy zmianie w związku z przygotowaniami do organizacji Wystawy Światowej. Już w końcu roku 1936 m.in. Gazeta Polska (nr 281) donosiła o planach budowy ul. Głównej, która miałaby połączyć Dworzec Wschodni z planowanym lotniskiem cywilno-sportowym na Gocławiu. Miała ona przebiec pod torami, potem ukosem ul. Grochowską, dalej skrajem Jez. Kamionkowskiego przeciąć al. Waszyngtona, połączyć się z trasą projektowanej ul. Międzynarodowej, by wreszcie dotrzeć do Portu Lotniczego na Kępie Gocławskiej. Jak widać poprzestano na wytyczeniu i zabudowaniu krótkiego odcinka ul. Frycza-Modrzewskiego, dalszych prac w tym rejonie nie podejmując. Tuż przed 1939 r. podjęto przygotowania do budowy lotniska na Gocławiu, ale później wybuch wojny pokrzyżował dalszą realizację. Zostało nam po tamtej wizji tylko przejście podziemne pod Dworcem Wschodnim ułatwiające dojście do peronów kolejowych od strony Kamionka i placyk pod pętle autobusowe. Tak się rozpoczęła i tak etapami kończy kariera ul. Frycza-Modrzewskiego.” – pisał Andrzej Barański.

Tutaj wcześniejszy, szczegółowy raport z konsultacji ws. ul. Frycza Modrzewskiego.

img_20161128_1837001

Aleja Emila Wedla jak nowa, czyli cementowanie przyjaźni polsko-niemieckiej na Kamionku

img_20161125_154126Dziś, 25 listopada 2016 r w Teatrze Powszechnym miało miejsce wyjątkowe, międzynarodowej rangi wydarzenie — podpisanie listu intencyjnego w sprawie rewitalizacji Alei Wedla. Sygnatariuszami byli Wiceprezydent m.st. Warszawy Michał Olszewski oraz Ambasador Republiki Federalnej Niemiec  Rolf Nikel. Honory gospodarza czynił Tomasz Kucharski, Burmistrz Dzielnicy Praga-Południe.  Świadkami tego wyjątkowego wydarzenia na Kamionku  byli także  m.in. Wiceburmistrz Dzielnicy Jarosław Karcz, Naczelnik Wydziału Infrastruktury Andrzej Wójcik, radni Dzielnicy, pracownicy Urzędu Dzielnicy, reprezentant Biura Ochrony Środowiska, pracownicy ambasady niemieckiej, dyrektor teatru Paweł Łysak oraz Rada Samorządu Mieszkańców Osiedla Kamionek w osobach przewodniczącej Doroty Lamchy i wiceprzewodniczącej Magdy Dziadosz — jako reprezentacja lokalnej społeczności.

Ambasador wygłosił — po polsku — okolicznościowe przemówienie, w którym nie omijając najtragiczniejszych faktów z historii wzajemnych relacji  mówił o potrzebie cementowania przyjaźni zarówno na poziomie państw, jak i miast – Warszawy i Berlina.

Tym samym Kamionek otrzymał nieoczekiwany prezent.

Rewitalizacja zieleni w Alei Wedla, której projekt a także część realizacji pokryje strona niemiecka, ma być bowiem symbolicznym gestem przyjaźni polsko niemieckiej, na 25 lecie podpisania polsko – niemieckiego traktatu o dobrym sąsiedztwie.  Umowa podpisana została 17 czerwca 1991 w Bonn jako uzupełnienie polsko-niemieckiego traktatu granicznego z 14 listopada 1990, będącego jednym z warunków zjednoczenia Niemiec.  Traktat podpisali: ze strony polskiej Jan Krzysztof Bielecki i Krzysztof Skubiszewski, ze strony niemieckiej Helmut Kohl i Hans Dietrich Genscher. Obydwa układy zostały ratyfikowane przez parlamenty obydwu krajów w końcu 1991 i weszły w życie 16 stycznia 1992.

Miejsce to wybrano ze względu na związek z niemiecką rodziną Wedlów. Działalność tych przedsiębiorców i społeczników bardzo pozytywnie zapisała się w historii naszego miasta i kraju.

Projekt powierzono Izabeli Małachowskiej Coqui, architektce krajobrazu,  która ma w dorobku liczne realizacje w Polsce i w Niemczech.

W dniu poprzedzającym podpisanie listu intencyjnego odbyło się w urzędzie dzielnicy z inicjatywy Wiceburmistrza Jarosława Karcza spotkanie z projektantką, na które zaproszono członków Rady Samorządu Mieszkańców Kamionka oraz przedstawicieli wspólnot z Grochowskiej 357 i Grochowskiej 341 – bezpośrednio sąsiadujących z rewitalizowanym terenem.  Projektantka skonfrontowała swoje spostrzeżenia co do specyfiki tego miejsca z jego odbiorem przez mieszkańców i omówiła możliwości wzbogacenia go o dodatkowe funkcjonalności rekreacyjne i walory estetyczne, zaprezentowała też wachlarz stylów ogrodów– od ,,przystrzyżonego” po najbardziej bliski naturze. Mieszkańcy z kolei opowiedzieli, jak tam spędzają czas, co im się w tym miejscu najbardziej podoba,  czego nie chcieliby zmienić, a co, ich zdaniem, zmienić byłoby warto.

Gotowy projekt będzie prezentowany i konsultowany z mieszkańcami dzielnicy w szerszym gronie –  z udziałem przedstawicieli także innych kamionkowskich osiedli i wspólnot.

Zatem czekamy. Po spotkaniu z Izabelą Małachowską Coqui wierzymy, że na brzegu Jeziorka Kamionkowskiego powstanie ogród, który wydobędzie jeszcze więcej piękna z tego wyjątkowego miejsca i który przypadnie do gustu większości warszawiaków.

img_20161125_153756DLamcha

Tutaj jest wszystko, co kocham. 25-lecie LXXII L.O. im. Gen. J. Jasińskiego

24 listopada LXXII L.O. im. Gen. J. Jasińskiego bardzo uroczyście świętowało 25-lecie. Z tej okazji odbyła się w szkole wielka uroczystość z udziałem  wielu znakomitych gości: senatora RP Marka Borowskiego, władz dzielnicy Pragi Południe, poprzednich dyrektorów szkoły, grona pedagogicznego, przedstawicieli  kuratorium i wielu dzielnicowych placówek.  Uroczystość uświetniły pokazy artystyczne i sportowe w wykonaniu uczniów szkoły z klas wojskowych i  humanistycznych. Z wielką dumą i radością przyjęliśmy to, że Burmistrz Pragi Południe i zarazem Wiceprzewodniczący Sejmiku Województwa Mazowieckiego Tomasz Kucharski wręczył szkole z tej okazji medal  Pro Masovia nadawany od 2006 roku przez władze województwa podmiotom – osobom fizycznym i instytucjom, które całokształtem działalności zawodowej, społecznej, publicznej lub realizacją swoich zadań na rzecz Województwa Mazowieckiego wybitnie przyczyniły się do gospodarczego, kulturalnego lub społecznego rozwoju Mazowsza. Nasze liceum znalazło się tym samym w doborowym towarzystwie — wystarczy wspomnieć, że w kwietniu br. wyróżnienie to otrzymała Szkoła Główna Handlowa w Warszawie.

Padło przy tej okazji pod adresem dyrektor placówki Bożeny Kozak i grona pedagogicznego wiele słów uznania, podziękowań i gratulacji. Wręczono dyplomy, listy gratulacyjne i całe morze kwiatów. Całym sercem dołączamy się do nich, bowiem Jasiński  jest placówką otwartą na lokalną społeczność, kładącą nacisk na wychowanie w duchu patriotycznym, przyjmującą w swoje progi młodzież ze wszystkich środowisk, a edukacyjną misję realizuje poprzez zarażanie wychowanków pasją, zachęcając do rozwijania rozmaitych talentów. Pozostając w wielkim uznaniu dla wyników pracy grona pedagogicznego i uczniów życzymy im kolejnych sukcesów, a także tego, by kolejne jubileusze były obchodzone już w wyremontowanym budynku i na nowym boisku, aby te wspaniałe rzeczy, które się tam dzieją, zyskały godniejszą oprawę.

Z broszury wydanej na 25-lecie szkoły:

LXXII LO  rozpoczęło swoją działalność 1 września 1991 roku. Rok później, 4 listopada 1992 roku szkoła otrzymała imię gen. Jakuba Jasińskiego. (…)

Przez osobę patrona, którego symboliczny grób znajduje się na pobliskim cmentarzu kamionkowskiego kościoła, szkoła ściśle związała swoją działalność ze środowiskiem lokalnym, historią dzielnicy i miasta. Postać Jakuba Jasińskiego – żołnierza i poety – wyznaczyła też główny kierunek wychowania naszej młodzieży do życia obywatelskiego i patriotycznego.

W kalendarz wydarzeń kulturalnych naszej dzielnicy na stałe wpisały się wydarzenia, których jesteśmy organizatorem, a należą do nich: Praski Konkurs Patriotyczny, Grochowskie Spotkania Teatralne na Rogatkach i Praski Piknik Artystyczny na Kamionku.(…)

Osiągnięcia szkoły z ostatnich lat:

  • Certyfikat Szkoła wspierająca uzdolnionych WARS i SAWA – nadany przez Prezydenta m. st. Warszawy w 2012 roku
  • Szkoła z pomysłem na teatr – honorowe wyróżnienie Prezydenta m. st. Warszawy w 2012 roku
  • Szkoła z pomysłem na uczenie – honorowe wyróżnienie Prezydenta m. st. Warszawy w 2012 roku
  • Wiślana szkoła – certyfikat nadany przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w 2013 roku
  • Nagroda Warszawska w konkursie na najlepszy projekt roku 2012 z zakresu edukacji kulturalnej;
  • Dyplom za udział w I FESTIWALU TEATRÓW MŁODZIEŻOWYCH organizowanym przez Samorząd Województwa Mazowieckiego i Teatr Polski w Warszawie w ramach obchodów Roku hrabiego Aleksandra Fredry na Mazowszu w 2014 roku;
  • Certyfikat udziału w międzynarodowym projekcie badawczym Reducing Early School Leaving in Europe realizowanym przez Uniwersytet Warszawski
  • Teatr szkolny PARADOX – II miejsce na Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Amatorskich Zdarzenia Teatralne;
  • Teatr szkolny PARADOX – Grand Prix FAN 2014 na Festiwalu Artystów Nieobliczalnych;
  • Varsavianistyczna szkoła – certyfikat nadany przez Towarzystwo Przyjaciół Warszawy w projekcie pod honorowym patronatem Prezydenta m.st. Warszawy i Mazowieckiego Kuratora Oświaty w 2015 roku;
  • Dyplom za zasługi w popularyzowaniu wiedzy z zakresu obronności kraju, krzewienia tradycji patriotycznych wśród młodego pokolenia oraz aktywny udział w I Mazowieckim Turnieju Militarno Sportowym Klas Mundurowych w 2015 roku;
  • Certyfikat Szkoła Wspierająca Uzdolnionych WARS i SAWA – nadany przez Prezydenta m.st. Warszawy w 2015 roku;
  • Certyfikat Szkoła Demokracji nadany przez Centrum Edukacji Obywatelskiej w roku szkolnym 2015/2016
  • Występ artystyczny młodzieży pt. Szukaj własnej drogi z okazji II Gali Warszawskiej Nagrody Wychowawczej im. Janusza Korczaka zorganizowanej przez Biuro Edukacji m.st. Warszawy, 2015
  • Występ szkolnego teatru PARADOX na deskach teatru Studio ze sztuką Król Edyp w kwietniu 2016
  • LXXII L.O. finalistą III Festiwalu Teatrów Młodzieżowych w Świecie Mrożka.

img_20161124_1136561

Potrzeby rodzin z dziećmi 0-6 lat Ankieta dla rodziców z dzielnicy Praga-Południe m.st. Warszawy

🙂 BARDZO WAŻNE DLA MALUCHÓW I ICH RODZICÓW STOP WŁĄCZYLIŚMY SIĘ W TEN PROJEKT CAŁYM SERCEM STOP POMÓŻ NAM OPRACOWAĆ DIAGNOZĘ 🙂
 Link do ankiety: Potrzeby rodzin z dziećmi 0-6 lat
mailing_ogloszenie-dlarodzicow-page-001-1

Potrzeby rodzin z dziećmi 0-6 lat. Ankieta dla rodziców z dz. Praga Południe m.st.Warszawy

Link do ankiety: Potrzeby rodzin z dziećmi 0-6 lat

Uroczystości pod pomnikiem lotników brytyjskich na Kamionku

img_20161113_104304img_20161113_111456
13 listopada 2016, jak co roku, zaroiło się w Parku im. Paderewskiego od mundurów armii brytyjskiej, kanadyjskiej, irlandzkiej, nowozelandzkiej, australijskiej. Przy pomniku poległych lotników brytyjskich pojawiła się warta honorowa, orkiestra Wojska Polskiego, kapelan i pastor anglikański.

Zaroiło się także od czerwonych maków – na ubraniach ambasadora Wielkiej Brytanii Jonathana Knotta, przedstawicieli innych ambasad, zaproszonych gości oraz na składanych wieńcach. Maki to symbol poległych i weteranów noszony tego dnia na ubraniach. Dzień Pamięci  — Remembrance Day wymiennie nazywany Dniem Maka – Poppy Day to data zakończenia I wojny światowej – 11 listopada. O godz. 11.00, kiedy nastąpiło zawieszenie broni,  wszyscy obywatele Wspólnoty zatrzymują się na chwilę czcząc poległych dwiema minutami ciszy – podobnie jak my czcimy godzinę ,,W”.

W drugą niedzielę listopada na całym świecie czczona jest przez Wspólnotę Brytyjską pamięć poległych. Na terenie Polski na czterech cmentarzach: w Malborku, Poznaniu, Krakowie i Lidzbarku Warmińskim spoczywa około 1200 żołnierzy Wspólnoty Brytyjskiej poległych podczas I i II wojny światowej – w latach 1914-1918 oraz 1939-1945. Każdego roku przedstawiciele ambasad krajów Wspólnoty składają wieńce na każdym z tych cmentarzy. W Warszawie uroczystość odbywa się właśnie przy kamieniu upamiętniającym poległych lotników brytyjskich.

Kamień, położony z inicjatywy Tadeusza Burchackiego – znanego saskokępianina i varsavianisty,  został odsłonięty w 1988 r w hołdzie ponad dwustu lotnikom alianckim, którzy polegli podczas lotów z pomocą dla powstania warszawskiego. Odsłonięcia pomnika dokonała w roku 1988 Margaret Thatcher, premier Wielkiej Brytanii. Warto wiedzieć, że w 1994 roku, 26 marca, hołd poległym tu lotnikom oddała sama królowa Wielkiej Brytanii Elżbieta II.

Uroczystości były wspólną modlitwą – równolegle po angielsku i polsku. Odegrano oba państwowe hymny, trębacz zagrał ,,Ostatnią wartę” i ,,Pobudkę”. Złożone zostały wieńce, również w imieniu władz m. st. Warszawy. W końcowych słowach modlitwy pastor zacytował słowa epitafium poety J.M. Edmondsa, :

When you go home, tell them of us and say

For their tomorrow, we gave our today.

Kiedy wrócisz do domu powiedz im o nas,

powiedz, że dla ich jutra oddaliśmy dziś nasze.

Bezcenne wprost wspomnienia – ocalonego lotnika H.L. Lyne’a, oraz żołnierzy AK, którzy byli świadkami katastrofy samolotu, i oglądali jej miejsce  znaleźć można w artykule ,,Czerwone maki w Parku Paderewskiego” pióra Tadeusza Burchackiego, zamieszczonym w periodyku ,,Saska Kępa” z grudnia 2015 r:

…szczątki samolotu pokrywały teren wokół rosarium parkowego. Wypalony przód maszyny leżał w wodzie jeziorka Kamionkowskiego tuż przy wysepce. W pewnej chwili spostrzegłem wystającą ponad powierzchnię wody część twarzy ludzkiej. Wszedłem do wody, gdzie przywiązane pasami do fotela tkwiły zwłoki poległego lotnika. Ponieważ całość była za ciężka do wydobycia przeciąłem pasy nożem i przy pomocy kolegów wyciągnąłem ciało pilota na brzeg – ubrane było w zielony mundur z naszywkami ,,Canada” na ramionach… W sąsiednich krzakach leżał korpus ludzki bez głowy, dalej ręce, nogi… Zebrane szczątki ludzkie pochowaliśmy na skraju zarośli, na głębokości ok. pół metra, niedaleko postawionego obecnie kamienia. Na usypanej mogile ustawiliśmy trójramienne pogięte skrzydło Liberatora. Na miejscu katastrofy znaleźliśmy też dwa zasobniki zrzutowe. Zawierały one mundury, bieliznę, środki medyczne i amunicję…

— wspominał Eugeniusz Drzewiecki ps, Szpak, żołnierz zgrupowania Orlęta z praskiego Obwodu AK, co zapisał Tadeusz Burchacki we wspomnianym artykule, którego lekturę gorąco polecamy.

img_20161113_111515

Święto Niepodległości 2016 na Kamionku

Stało się już tradycją, że w przeddzień Święta Niepodległości oddajemy na Kamionku symboliczny hołd tym, którym ją zawdzięczamy. I stało się tradycją, że towarzyszy nam w tym radny Dzielnicy Praga Południe, Marek Borkowski. W przeddzień kolejnej rocznicy  przedstawiciele Rady Samorządu Mieszkańców Kamionka wraz z radnym Markiem Borkowskim złożyli kwiaty i umieścili biało czerwone flagi w związanych z odzyskaniem niepodległości miejscach na Kamionku. Te miejsca to tablica na północnej Rogatce upamiętniająca miejsce  zbiórki oddziałów P.O.W. 29 kwietnia 1917 roku, głaz poświęcony J. Piłsudskiemu przy Mińskiej 25, gdzie J. Piłsudski przez jakiś czas, ukrywając się, przebywał, popiersie I. Paderewskiego, którego imieniem nazwany został nasz park oraz pamiątkowy głaz ku czci R. Dmowskiego przy Alei Wedla, u wylotu ulicy Lubelskiej.

Przypominamy, że wśród wielkich mężów stanu, którzy zbudowali naszą niepodległość  szczególnie związany jest z Kamionkiem Roman Dmowski  – ponieważ tutaj się wychował i stąd codziennie podążał pieszo na drugą stronę Wisły do szkoły, co po latach często wspominał.

Roman Dmowski (1864 – 1939) w okresie I wojny światowej stał na czele Komitetu Narodowego Polskiego, który działał na zachodzie opowiadając się po stronie państw ententy. 29 stycznia 1919 roku Roman Dmowski stanął przed tzw. Radą Dziesięciu czyli premierami i ministrami pięciu państw: Francji, Japonii, USA, Włoch i Wielkiej Brytanii, by na ich żądanie przedstawić całokształt kwestii polskiej. Jego wystąpienie trwało kilka godzin i było wygłoszone bez notatek, równolegle w dwóch językach francuskim i angielskim. To właśnie wystąpienie Dmowskiego zaważyło na kształcie granic niepodległej Polski  i na warunkach budowy polskiej państwowości.  Posiedzenie nie było niestety stenografowane, ale bogata merytoryczna zawartość wystąpienia zachowała się w notatkach sekretarza generalnego konferencji pokojowej i stanowi chlubne świadectwo politycznego i dyplomatycznego geniuszu wielkiego Polaka.

kwiatydn-5

DLamcha

kwiatydn-1
img_20161110_110642

Cmentarz kamionkowski – nie dla grafitti

Widok muru najstarszego cmentarza w Warszawie, czyli cmentarza kamionkowskiego od strony jeziorka ostatnio coraz bardziej zasmuca. Nie dość, że stary, zabytkowy mur przegrywa z niszczycielską siłą  czasu, niestabilnym gruntem nad przebiegającą tutaj magistralą ciepłowniczą to jeszcze przybywa na nim beztrosko umieszczanych malowideł. O różnej treści.

Niefrasobliwym artystom oraz bojownikom o sprawy rozmaite przypominamy, że nie jest to mur ani fabryczny, ani pofabryczny. Otóż mur ten okala nie tylko konkatedrę, ale też cmentarz – miejsce, które od tysiącleci zarówno każda religia, jak i tradycja świecka każe traktować w sposób specjalny – ze szczególną czcią.

Właśnie minął coroczny czas refleksji nad zmarłymi i przetoczyło się wokół nas wiele wspomnień o cmentarzach polskich i niepolskich – starych i nowych, czynnych, wycofanych z użytku, zapomnianych gdzieś na odległych ziemiach.  W Polsce otaczamy opieką opuszczone cmentarze ewangelickie, żydowskie i wszelkie inne. Ba, na miejscu po cmentarzu starowierców, gdzie spoczęli m. in. nasi wrogowie z bitwy grochowskiej – z woli mieszkańców umieszczona zostanie w przyszłym roku pamiątkowa tablica.

Tym trudniej się zgodzić z brakiem szacunku dla zmarłych obywateli i mieszkańców Pragi – naszej małej ojczyzny — grzebanych na kamionkowskim cmentarzu podobno od XIII wieku. Kiedy nie było jeszcze nekropolii bródzieńskiej to tutaj odprowadzano na wieczny odpoczynek dosłownie wszystkich mieszkańców prawobrzeżnej Warszawy. Ostatnie pochówki miały miejsce w rodzinnych grobowcach jeszcze w wieku XIX.

Może artyści zrozumieją swój błąd i malowidła zamalują, najlepiej szarą farbą? Lokalna społeczność byłaby bez wątpienia im za to wdzięczna.

20161104_073218

 

tekst i zdjęcia DLamcha

Tramwaj na Gocław – konsultacje już w najbliższy weekend

tramwaj-na-goclaw

Rozważane warianty trasy – obecnie zwycięża wariant czerwony

W najbliższy weekend dalszy ciąg konsultacji w sprawie linii tramwajowej na Gocław. Konsultanci z Tramwajów Warszawskich mają odpowiedź na wszystkie pytania.

Na pierwszej turze konsultacji  zapytaliśmy głównie o to, jaki wpływ będzie miała zbudowana brzegiem ogródków działkowych przy Kanale Wystawowym linia na komfort mieszkańców Kamionka, czyli na przebieg tramwajów ulicą Grochowską.

Dowiedzieliśmy się, że w związku z realizacją trasy na Gocław nie są planowane istotne zmiany w kursowaniu tramwajów na Grochowskiej.  Jeden tramwaj dla gocławian pojedzie Mostem Poniatowskiego, a drugi Aleją Zieleniecką do Dworca Wschodniego. Komunikacja autobusowa nie ulegnie pogorszeniu, ale zmianom. Tych 910 osób z Alei Zielenieckiej, o których los się zaniepokoiliśmy nie znika, a wybiera inny, wygodniejszy, korytarz przemieszczania się. Most Poniatowskiego istotnie wykorzystany będzie do maksimum swoich możliwości – technicznie i logistycznie.

Tramwaju na Błoniach nikt obecnie nie rozważa, połączenie Gocławia z Dworcem Wschodnim realizowane będzie Aleją Zieleniecką.

W ślad za zapytaniami mieszkańców zasięgnęliśmy też bliższej informacji o samym torowisku. Otóż same tramwaje potrzebują w istocie 9 m szerokości na tory plus 4 m nad brzegiem kanałku na potrzeby służb konserwujących i sprzątających kanałek, czyli metrów 13. Metrów 30 w projekcie wychodzi dlatego, że dochodzą pasy żywopłotu i drzew, ścieżki rowerowej i ciągu pieszego – dodane dla wygody mieszkańców.

Miła atmosfera konsultacji bardzo zachęca. Konsultanci wszystkie mądre i merytoryczne uwagi skrzętnie notują – do przedstawienia w raporcie z konsultacji, który wpłynąć może – choćby w szczegółach — na ostateczne decyzje dot. realizacji inwestycji. Dlatego polecamy:

  • Ognisko Pracy Pozaszkolnej nr 2 (ul. Nobla 18/26), – 5 listopada (sobota) w godz. 9-18
  • Klub Kultury Seniora (ul. Pawlikowskiego 2) –  6 listopada 2016 r. (niedziela) w godz. 9-18 

Czytaj też: http://kamionek.warszawa.pl/2016/10/21/tramwaj-na-goclaw-z-perspektywy-kamionka/