Bitwa pod Olszynką Grochowską wraca na Kamionkowskie Błonia Elekcyjne

Trzynaście lat po pierwszej inscenizacji bitwy pod Olszynką Grochowską, która odbyła się na Kamionku  bitwa powróciła z Grochowa na Kamionkowskie Błonia Elekcyjne!

Teren wyspy na Błoniach w sobotę 24 lutego opanowały na parę godzin grupy rekonstrukcyjne wojsk polskich i rosyjskich w historycznych kostiumach z roku 1831. Pogoda dopisała, spadł śnieg, a piękne słońce sprawiło,  że wydarzenie zgromadziło sporą rzeszę miłośników rekonstrukcji bitwy pod Olszynką. Mróz zamienił w kamień zmarzniętą ziemię zapobiegając stratowaniu  Błoni przez końskie kopyta i rozjechaniu ich przez ciężarówki i przyczepy, którymi przywieziono konie i sprzęt. Huczały działa, szarżowała kawaleria i maszerowała piechota, a w pełnym słońcu na tle śniegu pięknie prezentowały się historyczne kolorowe mundury.  Wyczerpujący komentarz zaznajamiał widzów z cechami ówczesnej broni i techniką jej użycia.

Największa i najkrwawsza bitwa powstania listopadowego, rozegrana 25 lutego 1831 roku, pomiędzy 60 tys. armią rosyjską pod dowództwem gen. Iwana Dybicza i 40 tys. armią polską pod dowództwem dyktatora powstania Józefa Chłopickiego  przeszła do historii jako nierozstrzygnięta pomimo wysokich strat, które po stronie rosyjskiej wyniosły ok. 9400 żołnierzy, a polskiej – 7350. Polacy tego dnia skutecznie uniemożliwili wojskom rosyjskim wejście do Warszawy.

Ogrom strat w ówczesnych bitwach dzisiaj jest niewyobrażalny. Łączna liczba poległych bohaterską śmiercią za ojczyznę w ciągu jednego tylko dnia  (16 750) przewyższa obecną liczbę mieszkańców całego Kamionka (ok 13 700). W najkrwawszych bitwach XIX w, za które uważa się bitwy napoleońskie, ginęło jednorazowo nawet 86 tys. żołnierzy jak pod Borodino w 1912 r., czy 130 tys. jak w tzw. ,,bitwie narodów” pod Lipskiem w 1913 r.

XX wiek z ogromnym postępem technicznym również w dziedzinie wojskowości przyniósł bitwy z jeszcze większymi stratami ludzi i sprzętu. Jest to jednak nieporównywalne, ponieważ trwały one po kilka miesięcy. Dla przykładu: w czasie I wojny światowej pod Verdun w ciągu 10 miesięcy zginęło ok. 800 tys. żołnierzy, w czasie II wojny światowej pod Monte Cassino  ok. 750 tys. w ciągu ok. 5 miesięcy, pod Kurskiem 232 tys. w ciągu półtora miesiąca.